روباه
روباه جانوری از تیره‌ی سگسانان است. روباه تقریباً در همه جای دنیا زندگی میکند. روباه در نواحی قطبی در جلگه‌های بی‌درخت شمال و دور نیز به سر می‌برد. در سراسر دنیا روباه‌ها به رنگ‌های مختلف دیده میشوند. در بیابان‌های آفریقا و در خاورمیانه در کویرها و در دشت‌های خشک نیز روباه زندگی میکند. روباه‌های سرخ در اروپا، آفریقا، ودر آسیا و آمریکای شمالی به سر می‌برند. البته همه‌ی روباهان سرخ، واقعاً سرخ‌رنگ نیستند.روباه‌ها به رنگ‌های گوناگونی از سرخ پدیده طلائی تا قهوه‌ای شدید می‌باشند.
برخی از روباهان موی سیاه خالص دارند. روباه سرخ را ممکن است روباه نقره‌ای نیز بنامند. این نوع روباه خطوط پوشش سرخ با خطوط سیاه روی پشت و شانه‌اش دارد. روباه‌ها در بعضی جاهای دنیا از جانب شکارچیان در معرض خطر هستند. چون شکارچیان گاهی روباه‌ها را برای پوست پرمو و نرم آن بدام می‌اندازند و شکار می‌کنند. همچنین در بعضی جاها روباهان را نیز برای پوستشان پرورش می‌دهند. پوشش روباه نقره‌ای مخصوصاً بواسطه‌ی پوستش با ارزش است. روباهان قطبی می‌توانند رنگ سفید یا آبی داشته باشند. هر دو نوع رنگ بواسطه‌ی تغییر فصل‌های سال تغییر می‌کنند و شبیه محل زندگی اطراف آنها می‌شود. روباه سفید در تابستان به رنگ قهوه‌ای در می‌آید و به رنگ محیط اطراف خود در می‌آید. روباه آبی رنگ، رنگش از آبی روشن تا آبی خاکستری و تا رنگ تیره‌تر در تابستان در می‌آید. در نواحی بیابانی روباهان دیگر نیز به‌رنگ‌های محیط اطراف خود که خیلی متفاوت است، از بیابانی گرفته تا علفزارها وبیشه‌های بی درخت، پشتخه‌ها در می‌آیند. بعضی از روباهان نیز در میان صخره‌ها به سر می‌برند. مثلاً روباه خاکستری تقریباً درمیان صخره‌ها وبرگ‌های سایه دار جنگل‌ها ظاهر می‌شود. روباه یک حیوان بسیار باهوش و در عین حال زیرک است. در مناطق جنوب ایران بخصوص کره بند بوشهر بنام توره و یا تاته توره و همچنین روهه نیز نامیده می‌شود.
زرافه
زرافه (نام علمی: Giraffa camelopardalis) یک جانور آفریقایی پستاندار دارای پنجه و سم از سردهٔ زرافگان، بلندقدترین حیوان زمین و بزرگ‌ترین نشخوارکننده‌است. به این جانور شتر‌گاو‌پلنگ نیز می‌گویند. زرافه ویژگی‌های خاصی دارد برای مثال سر و گردن دراز این جانور بسیار خاص است. قد زرافه به ۶ متر نیز تجاوز میکند و وزن متوسط آن ۱۶۰۰ کیلوگرم برای جنس نر و ۸۳۰ کیلوگرم برای جنس ماده است. این جانور از خانوادهٔ زرافگان است.
زرافه‌ها به طور پراکنده در قارهٔ آفریقا به خصوص کشورهای چاد در شمال، آفریقای جنوبی در جنوب، نیجر در غرب و سومالی در شرق زندگی می‌کنند. زرافه‌ها معمولاً ساکن دشت‌ها، مراتع و جنگل‌های باز هستند. منبع غذایی اصلی آنها برگ‌های اقاقیا هستند که هر حیوان گیاه‌خواری قدش به آنها نمی‌رسد. زرافه‌ها همواره هدف حمله شیرها، پلنگ‌ها و سگ‌های وحشی قرار می‌گیرند. زرافه‌های بزرگ‌سال نمی‌توانند پیوندهای اجتماعی قوی ایجاد کنند. هنگام حمله کردن به زرافه‌ها، این موجودات گردن خود را به عنوان سلاح استفاده می‌کنند. زرافه‌های نر همیشه علاقهٔ زیادی به جفتگیری داشته‌اند که حاصل آن نسل‌های جوان‌تر این موجودات است.
زمین همیشه شیفتهٔ این موجودات بوده‌است و این موجودات را عجیب و غریب می‌داند به طوری که این موجودات را در نقاشی‌ها، کتاب‌ها و انیمیشن‌های برجسته‌ای همچون ماداگاسکار ۱، ۲، ۳، دنیای وحش و پیمان حیوانات به تصویر کشیده‌اند. توسط اتحادیه بین‌المللی حفاظت از طبیعت، برخی از این موجودات در خطر انقراض هستندو برخی نیز خطری برای انقراض آنها نیست. با این حال، هنوز هم زرافه‌ها در پارک‌های متعدد ملی و بازی‌ها نیز یافت میشوند.
خدنگ
خَدَنگ نام نوعی حیوان گوشتخوار گربه‌مانند است.
این جانوران دشمن اصلی مارها به شمار رفته و در مناطقی که جمعیت مارها رو به افزایش است در طبیعت رها سازی میشوند. اما علی‌رغم مارها این جانور انواع پرندگان؛پستاندارن کوچک؛تخم پرنده؛حشرات ؛ و ریشه های گیاهان را در رژیم غذایی خود دارند . خدنگ در مناطق پرورش طیور آفتی بزرگ تلقی شده و هیچگونه فصلی برای جفتگیری نمی‌شناسد و در تمام فصول سال به جفتگیری و زاد و ولد میپردازد . به همین دلیل جمعیت آنها در معرض خطر شناخته نمی‌شود.
و در تمام ایران زندگی میکند که در برخی مناطق به عنوان آفات دفع میشوند در ایران دو گونه خدنگ وجود دارد خدنگ کوچک
و خدنگ بزرگ
خدنگ بزرگ با ۳۰ تا ۵۰ سانتیمتر طول و رنگ گندمی مایل به حنایی با دمی به اندازه طول تنه و پرمو تنها در نواحی جنوبی ایران (استان‌های بلوچستان تا بوشهر) دیده شده است.
خدنگ کوچک با ۲۰ تا ۴۰ سانتیمتر طول و موهای به رنگ قهوه‌ای مایل به زیتونی و دم نسبت به تنه کوتاه‌تر در نواحی کوچکی در شرق سیستان، جنوب بلوچستان، و جنوب غربی ایران، (استان‌های کردستان تا خوزستان و نواحی جنوبی فارس) دیده شده و احتمالاً در تمام سواحل شمال دریای عمان و خلیج فارس پراکنده شده است.
دله
دله بزرگ جثه ترین عضو خانواده راسویان و درنده ترین پستاندار است. دله یک گوشتخوار درشت و نیرومند است که بیشتر به یک خرس کوچک می‌ماند تا راسو. شکل ظاهری او آمیزه‌ای از گورکن و یک خرس کوچک با خز زبر و تیره رنگ است که در هر سمت بدن یک نوار کم رنگ دارد. طول آن ممکن است به ۱/۲ متر و وزن آن حدوداً به ۲۷ کیلوگرم برسد.آنها پرندگان و پستانداران کوچک را شکار می‌کنند. البته از لاشه جانوران نیز تغذیه می‌نمایند و قادرند یک گوزن را از پا درآورند. دله به یک عامل ویران‌گر و منهدم کننده مشهور است و معروف است که از سایر گوشت‌خواران، بیشتر غذا می‌خورد. به همین دلیل او را به حریص بودن می‌شناسند، هرچند این لقب احتمالاً مبالغه‌آمیز است.دله چنان درنده خو و مهاجم است که می‌تواند سایر صیادان و حتی خرس را از صید خود دور نماید. دله و گورکن در بسیاری از خصایل
اشتراک دارند. دله مانند گورکن، نماد دنیای وحش است. او یک حیوان گوشت خوار می‌باشد، بنابراین جادو و قدرت جانوری را که می‌خورد در خورد، در خود حفظ می‌نماید.
دله به خاطر درنده‌خویی و نیرومندیش در برابر اندازه و هیکلش که می‌تواند شکارهایی چندین برابر اندازهٔ خودش را بکشد، خیلی سر زبانها افتاده و نام‌آور شده‌است.
پیکا
خرگوش سرخ شمال آمریکا یا خرگوش بی دم یا پیکا موجود کوچکی است که بسیار شیبه موش صحرایی و خوکچه است. این خرگوش‌ها گوشهای گردی دارند و تقریبأ بدون دم اند. غذای آنها مانند سایر خرگوش‌ها علف و سایر گیاهان است. پیکاها در طول تابستان و پاییز علفهای خشک را جمع آوری کرده در خانه‌های زیرزمینی انبار می‌کنند و سپس در طول زمستانهای بلند این غذاها را مصرف می‌کنند.
keywords : آماربار،سایت آماربار،مقاله های آماربار
روباه جانوری از تیره‌ی سگسانان است. روباه تقریباً در همه جای دنیا زندگی میکند. روباه در نواحی قطبی در جلگه‌های بی‌درخت شمال و دور نیز به سر می‌برد. در سراسر دنیا روباه‌ها به رنگ‌های مختلف دیده میشوند. در بیابان‌های آفریقا و در خاورمیانه در کویرها و در دشت‌های خشک نیز روباه زندگی میکند. روباه‌های سرخ در اروپا، آفریقا، ودر آسیا و آمریکای شمالی به سر می‌برند. البته همه‌ی روباهان سرخ، واقعاً سرخ‌رنگ نیستند.روباه‌ها به رنگ‌های گوناگونی از سرخ پدیده طلائی تا قهوه‌ای شدید می‌باشند.
برخی از روباهان موی سیاه خالص دارند. روباه سرخ را ممکن است روباه نقره‌ای نیز بنامند. این نوع روباه خطوط پوشش سرخ با خطوط سیاه روی پشت و شانه‌اش دارد. روباه‌ها در بعضی جاهای دنیا از جانب شکارچیان در معرض خطر هستند. چون شکارچیان گاهی روباه‌ها را برای پوست پرمو و نرم آن بدام می‌اندازند و شکار می‌کنند. همچنین در بعضی جاها روباهان را نیز برای پوستشان پرورش می‌دهند. پوشش روباه نقره‌ای مخصوصاً بواسطه‌ی پوستش با ارزش است. روباهان قطبی می‌توانند رنگ سفید یا آبی داشته باشند. هر دو نوع رنگ بواسطه‌ی تغییر فصل‌های سال تغییر می‌کنند و شبیه محل زندگی اطراف آنها می‌شود. روباه سفید در تابستان به رنگ قهوه‌ای در می‌آید و به رنگ محیط اطراف خود در می‌آید. روباه آبی رنگ، رنگش از آبی روشن تا آبی خاکستری و تا رنگ تیره‌تر در تابستان در می‌آید. در نواحی بیابانی روباهان دیگر نیز به‌رنگ‌های محیط اطراف خود که خیلی متفاوت است، از بیابانی گرفته تا علفزارها وبیشه‌های بی درخت، پشتخه‌ها در می‌آیند. بعضی از روباهان نیز در میان صخره‌ها به سر می‌برند. مثلاً روباه خاکستری تقریباً درمیان صخره‌ها وبرگ‌های سایه دار جنگل‌ها ظاهر می‌شود. روباه یک حیوان بسیار باهوش و در عین حال زیرک است. در مناطق جنوب ایران بخصوص کره بند بوشهر بنام توره و یا تاته توره و همچنین روهه نیز نامیده می‌شود.
زرافه
زرافه (نام علمی: Giraffa camelopardalis) یک جانور آفریقایی پستاندار دارای پنجه و سم از سردهٔ زرافگان، بلندقدترین حیوان زمین و بزرگ‌ترین نشخوارکننده‌است. به این جانور شتر‌گاو‌پلنگ نیز می‌گویند. زرافه ویژگی‌های خاصی دارد برای مثال سر و گردن دراز این جانور بسیار خاص است. قد زرافه به ۶ متر نیز تجاوز میکند و وزن متوسط آن ۱۶۰۰ کیلوگرم برای جنس نر و ۸۳۰ کیلوگرم برای جنس ماده است. این جانور از خانوادهٔ زرافگان است.
زرافه‌ها به طور پراکنده در قارهٔ آفریقا به خصوص کشورهای چاد در شمال، آفریقای جنوبی در جنوب، نیجر در غرب و سومالی در شرق زندگی می‌کنند. زرافه‌ها معمولاً ساکن دشت‌ها، مراتع و جنگل‌های باز هستند. منبع غذایی اصلی آنها برگ‌های اقاقیا هستند که هر حیوان گیاه‌خواری قدش به آنها نمی‌رسد. زرافه‌ها همواره هدف حمله شیرها، پلنگ‌ها و سگ‌های وحشی قرار می‌گیرند. زرافه‌های بزرگ‌سال نمی‌توانند پیوندهای اجتماعی قوی ایجاد کنند. هنگام حمله کردن به زرافه‌ها، این موجودات گردن خود را به عنوان سلاح استفاده می‌کنند. زرافه‌های نر همیشه علاقهٔ زیادی به جفتگیری داشته‌اند که حاصل آن نسل‌های جوان‌تر این موجودات است.
زمین همیشه شیفتهٔ این موجودات بوده‌است و این موجودات را عجیب و غریب می‌داند به طوری که این موجودات را در نقاشی‌ها، کتاب‌ها و انیمیشن‌های برجسته‌ای همچون ماداگاسکار ۱، ۲، ۳، دنیای وحش و پیمان حیوانات به تصویر کشیده‌اند. توسط اتحادیه بین‌المللی حفاظت از طبیعت، برخی از این موجودات در خطر انقراض هستندو برخی نیز خطری برای انقراض آنها نیست. با این حال، هنوز هم زرافه‌ها در پارک‌های متعدد ملی و بازی‌ها نیز یافت میشوند.
خدنگ
خَدَنگ نام نوعی حیوان گوشتخوار گربه‌مانند است.
این جانوران دشمن اصلی مارها به شمار رفته و در مناطقی که جمعیت مارها رو به افزایش است در طبیعت رها سازی میشوند. اما علی‌رغم مارها این جانور انواع پرندگان؛پستاندارن کوچک؛تخم پرنده؛حشرات ؛ و ریشه های گیاهان را در رژیم غذایی خود دارند . خدنگ در مناطق پرورش طیور آفتی بزرگ تلقی شده و هیچگونه فصلی برای جفتگیری نمی‌شناسد و در تمام فصول سال به جفتگیری و زاد و ولد میپردازد . به همین دلیل جمعیت آنها در معرض خطر شناخته نمی‌شود.
و در تمام ایران زندگی میکند که در برخی مناطق به عنوان آفات دفع میشوند در ایران دو گونه خدنگ وجود دارد خدنگ کوچک
و خدنگ بزرگ
خدنگ بزرگ با ۳۰ تا ۵۰ سانتیمتر طول و رنگ گندمی مایل به حنایی با دمی به اندازه طول تنه و پرمو تنها در نواحی جنوبی ایران (استان‌های بلوچستان تا بوشهر) دیده شده است.
خدنگ کوچک با ۲۰ تا ۴۰ سانتیمتر طول و موهای به رنگ قهوه‌ای مایل به زیتونی و دم نسبت به تنه کوتاه‌تر در نواحی کوچکی در شرق سیستان، جنوب بلوچستان، و جنوب غربی ایران، (استان‌های کردستان تا خوزستان و نواحی جنوبی فارس) دیده شده و احتمالاً در تمام سواحل شمال دریای عمان و خلیج فارس پراکنده شده است.
دله
دله بزرگ جثه ترین عضو خانواده راسویان و درنده ترین پستاندار است. دله یک گوشتخوار درشت و نیرومند است که بیشتر به یک خرس کوچک می‌ماند تا راسو. شکل ظاهری او آمیزه‌ای از گورکن و یک خرس کوچک با خز زبر و تیره رنگ است که در هر سمت بدن یک نوار کم رنگ دارد. طول آن ممکن است به ۱/۲ متر و وزن آن حدوداً به ۲۷ کیلوگرم برسد.آنها پرندگان و پستانداران کوچک را شکار می‌کنند. البته از لاشه جانوران نیز تغذیه می‌نمایند و قادرند یک گوزن را از پا درآورند. دله به یک عامل ویران‌گر و منهدم کننده مشهور است و معروف است که از سایر گوشت‌خواران، بیشتر غذا می‌خورد. به همین دلیل او را به حریص بودن می‌شناسند، هرچند این لقب احتمالاً مبالغه‌آمیز است.دله چنان درنده خو و مهاجم است که می‌تواند سایر صیادان و حتی خرس را از صید خود دور نماید. دله و گورکن در بسیاری از خصایل
اشتراک دارند. دله مانند گورکن، نماد دنیای وحش است. او یک حیوان گوشت خوار می‌باشد، بنابراین جادو و قدرت جانوری را که می‌خورد در خورد، در خود حفظ می‌نماید.
دله به خاطر درنده‌خویی و نیرومندیش در برابر اندازه و هیکلش که می‌تواند شکارهایی چندین برابر اندازهٔ خودش را بکشد، خیلی سر زبانها افتاده و نام‌آور شده‌است.
پیکا
خرگوش سرخ شمال آمریکا یا خرگوش بی دم یا پیکا موجود کوچکی است که بسیار شیبه موش صحرایی و خوکچه است. این خرگوش‌ها گوشهای گردی دارند و تقریبأ بدون دم اند. غذای آنها مانند سایر خرگوش‌ها علف و سایر گیاهان است. پیکاها در طول تابستان و پاییز علفهای خشک را جمع آوری کرده در خانه‌های زیرزمینی انبار می‌کنند و سپس در طول زمستانهای بلند این غذاها را مصرف می‌کنند.
keywords : آماربار،سایت آماربار،مقاله های آماربار
